Μικρότερες αίθουσες διεκδικούν οι εκπαιδευτικοί στη Θεσσαλονίκη. ● Καταγγελία για την απουσία των σχολικών γευμάτων. ● Γλίτωσαν το υπόγειο μαθητές του νηπιαγωγείου.
Με κεντρικό σύνθημα 15 μαθητές σε κάθε τάξη βγήκαν άλλη μια φορά στον δρόμο οι εκπαιδευτικοί της Θεσσαλονίκης, ενώ οι καταλήψεις σε σχολεία με το ίδιο αίτημα αυξάνονται. Σε Γυμνάσια και Λύκεια της Σταυρούπολης η κατάληψη των μαθητών μετρά την τρίτη της μέρα, με βασικό αίτημα λίγοι μαθητές σε κάθε τάξη. Αίτημα δικαιολογημένο αν σκεφτεί κανείς τις απαράδεκτες συνθήκες στις οποίες συχνά γίνεται το μάθημα.
Στο μεταξύ, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης, εκατοντάδες είναι τα κενά των εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στη Δυτική Θεσσαλονίκη. 77 κενά εντοπίζονται μόνο στην παράλληλη στήριξη, ενώ 54 είναι μέχρι τώρα σε δασκάλους. Αντίστοιχη κατάσταση στην Πρωτοβάθμια εμφανίζει και ο νομός Χαλκιδικής.
Τα σχολεία του Δήμου της Θεσσαλονίκης για άλλη μια φορά έρχονται στο προσκήνιο εξαιτίας προβλημάτων ακόμη και διαχείρισης που προκύπτουν. Σύμφωνα με την καταγγελία της Κατερίνας Νοτοπούλου, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Θεσσαλονίκη Μαζί», σε σχολεία του Δήμου Θεσσαλονίκης μοιράστηκε μια υπεύθυνη δήλωση που θεωρείται απαράδεκτη.
Στην υπεύθυνη δήλωση-αίτηση ο γονιός πρέπει να δηλώσει και να υπογράψει ότι «δεν έχει τη δυνατότητα να παρέχει κολατσιό στο παιδί του». «Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, αντί να διεκδικήσει σχολικά γεύματα προκειμένου να απευθυνθεί στο σύνολο των μαθητών, συμβάλλοντας στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού, διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, ζητώντας από τους γονείς να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση αδυναμίας να ταΐσουν τα παιδιά τους!» καταγγέλλει η Κ. Νοτοπούλου.
Στο 29ο Δημοτικό Σχολείο του Δήμου Θεσσαλονίκης στη Χαριλάου, στο οποίο συστεγάζεται το 25ο Νηπιαγωγείο, οι γονείς πέτυχαν μια νίκη:
Να στεγαστεί το νηπιαγωγείο σε αίθουσα του σχολείου και όχι στο υπόγειο που είχε παραχωρηθεί γι’ αυτή τη δουλειά, όπως και να αποκατασταθεί το γήπεδο μπάσκετ που κατέστρεψε ο δήμος για να στήσει τα kibos, τα οποία θα τοποθετηθούν σε άλλο χώρο.
Το γεγονός ότι κανένας δεν σκέφτηκε όλο το καλοκαίρι να βρει μια αίθουσα μέσα στο σχολείο για τετράχρονα παιδάκια, όπως και το ότι μιλάμε για «νίκη» όταν συμβαίνει το αυτονόητο, δηλαδή τα παιδιά να κάνουν μάθημα σε σχολικές αίθουσες κι όχι σε υπόγεια, το αφήνουμε ασχολίαστο.
Πηγή
Author: Στελλίνα Μαργαριτίδου