Αισχρό, αλλά αληθινό

Από τον Απρίλιο, όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη σταδιακή έξοδο από την πρώτη καραντίνα, η «Εφημερίδα των Συντακτών» προειδοποιούσε για τους κινδύνους μιας τέτοιας κίνησης. Υπογραμμίζαμε με στοιχεία την έλλειψη οποιασδήποτε προετοιμασίας και επισημαίναμε τον καιροσκοπισμό του εγχειρήματος.

Στο φύλλο της 29ης Απριλίου, στο βασικό θέμα, είχαμε τίτλο: «Εξοδος στα τυφλά λόγω οικονομίας». Και προσθέταμε: «Βγαίνουμε από την καραντίνα με τους ίδιους όρους που μπήκαμε. Βασικός λόγος, η επανεκκίνηση της οικονομίας».

Από τότε και μέχρι σήμερα αναδείξαμε όλο το κυβερνητικό αλαλούμ και τις επιπτώσεις του στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης. Υπογραμμίζαμε ότι η κυβέρνηση έβαλε πανικόβλητη τη χώρα στην καραντίνα για να μην καταρρεύσει το σύστημα Υγείας και, πάλι πανικόβλητη, χωρίς κανένα σχέδιο και καμία πρόνοια, την έβγαλε για να μην καταρρεύσει η οικονομία. Οι εξελίξεις μάς δικαίωσαν δραματικά. Μακάρι να είχε συμβεί το αντίθετο.

Σήμερα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, αλλά με χειρότερους όρους. Η κυβέρνηση πανικόβλητη θέτει πάλι ολόκληρη τη χώρα σε καραντίνα, καθώς η πανδημία γνωρίζει πρωτοφανή έξαρση και λόγω των δικών της ολέθριων λαθών και παραλείψεων, ενώ το ΕΣΥ έφτασε στα όρια του, αν δεν τα έχει ξεπεράσει.

Στόχος να περιοριστούν η εξάπλωση του ιού και οι συνέπειές της ώστε να είναι δυνατή μια νέα έξοδος από τους περιορισμούς τον Δεκέμβριο για να στηριχτεί η αγορά εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων. Κινητήριος δύναμη των κυβερνητικών αποφάσεων είναι πρωτίστως η αγορά και κατά συνέπεια η υγεία των πολιτών χάριν της αγοράς. Μας νοιάζονται και μας φροντίζουν αποκλειστικά ως καταναλωτές!

Αισχρό, αλλά αληθινό. Ετσι, όμως, ούτε η υγεία υπηρετείται, ούτε η οικονομία. Αυτό αποδείχτηκε το καλοκαίρι όταν η άναρχη και βιαστική άρση της καραντίνας για χάρη του τουρισμού δεν απέδωσε τίποτε.

Τι εγγυάται ότι δεν θα συμβεί το ίδιο και αυτή τη φορά; Ποιος μας λέει πως δεν θα έχουμε τρίτη καραντίνα στους πρώτους μήνες του νέου έτους; Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η κυβερνητική πολιτική δεν προστατεύει τους πολίτες, ενώ βουλιάζει την οικονομία όλο και περισσότερο, καθώς κάθε νέος περιορισμός δεν έχει απλώς επιπτώσεις. Διογκώνει τις επιπτώσεις του προηγούμενου. Είναι ένα ακόμη βήμα προς την καταστροφή.