Ανάγκα και θεοί πείθονται. Κι αυτό σημαίνει ότι απέναντι στις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις η ΑΑΔΕ μπορεί να εμφανίζεται άτεγκτη, αλλά απέναντι στις πολυεθνικές οφείλει να είναι… ανεκτική. Δεν πρόκειται όμως μόνο για το γεγονός ότι οι διαθέσεις και η συμπεριφορά της ΑΑΔΕ αλλάζουν ανάλογα αν έχει απέναντί της ελληνική μικρομεσαία επιχείρηση ή ξένη πολυεθνική· πρόκειται για το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση αποκαλύπτεται πως ακόμη και για τις ξένες πολυεθνικές απαιτείται περισσότερος χρόνος προσαρμογής απ’ αυτόν που η ΑΑΔΕ παρέχει στις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ψηφιακής γραφειοκρατίας που εγκαθιστά με την ξέφρενη ψηφιοποίηση των φορολογικών διαδικασιών. Ωστόσο, ο επιπλέον χρόνος δεν θα περάσει… ανεκμετάλλευτος, αφού σύμφωνα με πληροφορίες από τον Σεπτέμβριο έρχεται η υποχρεωτική χρήση ηλεκτρονικού παρόχου για το σύνολο των επιχειρήσεων…
Κατηγοριοποίηση
Συγκεκριμένα, πρόκειται για τις νέες ημερομηνίες που όρισε η ΑΑΔΕ, σε κοινή ανακοίνωση με το υπουργείο Οικονομικών, για την υποχρεωτική εφαρμογή του ηλεκτρονικού δελτίου αποστολής.
Η ανακοίνωση προβλέπει δύο προθεσμίες, για… τρεις κατηγορίες επιχειρήσεων:
● Για τις μικρές επιχειρήσεις, με τζίρο έως 200.000 ευρώ, η προθεσμία για την υποχρεωτική εφαρμογή μετατίθεται για την 1η Δεκεμβρίου του 2025.
● Για τις θυγατρικές πολυεθνικών που το ύψος του ετήσιου τζίρου τους υπερβαίνει τα 5.000.000 ευρώ, αλλά και για κάποιες κατηγορίες επιχειρήσεων ανεξαρτήτως τζίρου, η προθεσμία είναι επίσης η 1η Δεκεμβρίου.
● Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με τζίρο άνω των 200.000 ευρώ, η προθεσμία είναι η 2α Ιουνίου 2025.
Για τις πολυεθνικές, η ανακοίνωση αναφέρει συγκεκριμένα τα εξής: «Εξαιρουμένων των οντοτήτων που το ύψος των ακαθαρίστων εσόδων τους υπερβαίνει τα 5.000.000€, είναι θυγατρικές αλλοδαπής εταιρείας και κάνουν χρήση του εμπορικού/λογιστικού προγράμματος διαχείρισης (ERP) της μητρικής αλλοδαπής εταιρείας».
Η εξαίρεση των πολυεθνικών αποκαλύπτει δύο πράγματα:
Πρώτον, ότι η ψηφιοποίηση των φορολογικών διαδικασιών που «τρέχει» η ΑΑΔΕ είναι περίπλοκη και ασύμβατη με τα συστήματα που χρησιμοποιούν και οι πολυεθνικές. Τα λογιστήριά τους χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να προσαρμοστούν.
Δεύτερον, ότι επειδή έχουν τη δύναμη, μπορούν να απαιτήσουν μεγαλύτερη περίοδο προσαρμογής.
Είναι πολλά τα λεφτά…
Ισως εξηγεί αυτή την ανορθολογική κατηγοριοποίηση των εταιρειών όσον αφορά τον χρόνο υποχρεωτικής εφαρμογής η πληροφορία ότι ΑΑΔΕ και κυβέρνηση ετοιμάζουν τη θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής χρήσης ηλεκτρονικού παρόχου για το σύνολο των εταιρειών από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Θα πρόκειται για μια μεγάλη «μπίζνα» πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, αφού αυτή τη στιγμή χρήση ηλεκτρονικού παρόχου κάνει περίπου το 10% των εταιρειών. Το υπόλοιπο 90% ισοδυναμεί με 700.000 επιχειρήσεις. Καθώς οι χρεώσεις των ηλεκτρονικών παρόχων γίνονται ανά παραστατικό, ο τζίρος θα είναι τεράστιος.
Αν η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής χρήσης ηλεκτρονικού παρόχου σε «εύλογο» χρόνο πριν από την καταληκτική ημερομηνία της 1ης Δεκεμβρίου επαληθευτεί, τότε όλα έχουν απλή εξήγηση:
● Οι πολυεθνικές πήραν την παράταση που ζητούσαν απλώς σηκώνοντας το τηλέφωνο.
● Οι μικρές επιχειρήσεις θα υποχρεωθούν στη χρήση ηλεκτρονικού παρόχου σε «εύλογο» χρόνο πριν από την 1η Δεκεμβρίου.
● Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα πιεστούν ασφυκτικά από την ημερομηνία της 2ας Ιουνίου και πιθανότατα ένα αξιόλογο μέρος τους θα καταφύγει σε ηλεκτρονικό πάροχο από τον Ιούνιο.
Καμία «μεγάλη μεταρρύθμιση» της κυβέρνησης δεν έχει νόημα χωρίς τις συνοδές «μεγάλες μπίζνες»…
Πηγή
Author:
