ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΛΗΓΕΣ της κοινωνίας μας που δεν κλείνουν με το «εμείς ή εσείς», ούτε με διαχωριστικές και κομματικές γραμμές. Είναι προβλήματα που λύνονται μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε ότι μπορούμε να συζητήσουμε, μπορούμε να συνεννοηθούμε και να θέσουμε έναν κοινό στόχο. Να σταματήσουμε να χάνουμε νέους ανθρώπους από υπερβολική δόση.
Εκτιμάται ότι ετησίως σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης οι θάνατοι από υπερδοσολογία οπιοειδών κυμαίνονται από 6.800 με 9.000, ενώ το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τα Ναρκωτικά και την Τοξικομανία (EMCDDA) αναφέρει ότι τα τελευταία 20 χρόνια έχουν καταγραφεί εντός Ευρωπαϊκής Ενωσης 140.000 θάνατοι. Οσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα, βάσει των πιο πρόσφατων στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ (2018), καταγράφηκαν 225 θάνατοι από υπερδοσολογία, ενώ το (2019) είχαμε 242. Παρά την καταρχήν απογοητευτική εικόνα το 2021, όλα δείχνουν ότι υπάρχουν τρόποι που συμβάλλουν στη μείωση αυτών των θανάτων.
ΜΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ υπερδοσολογίας στη διάρκεια ζωής ενός χρήστη ψυχοδραστικών ουσιών να κυμαίνεται από 30% έως 70%, η χρήση της ναλοξόνης φαίνεται να είναι εκείνη που δίνει μια καίρια και άμεση απάντηση στο πρόβλημα. Η ναλοξόνη αποτελεί μια χημική ουσία, ένα αντίδοτο ουσιαστικά, που ήδη μετρά πάνω από μισό αιώνα ζωής και η οποία χορηγείται ενδομυϊκά και τα τελευταία χρόνια και ενδορινικά στον χρήστη σε περιστατικά υπερδοσολογίας του.
Είναι ουσία που μπορεί να σώσει τη ζωή ενός ανθρώπου, γεγονός που ώθησε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 1983, να την εντάξει στη λίστα φαρμάκων που πρέπει κάθε χώρα να διαθέτει (essential medicine). Στο πλαίσιο αυτό, η ανάγκη χορήγησής της από μη ιατρικό προσωπικό στον χρήστη, όπως από συντρόφους και οικογένεια, ήταν κάτι που αναγνωρίστηκε αμέσως από πολλές χώρες, με τα πρώτα προγράμματα να ξεκινούν στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Παράλληλα, από το 2019 τα Ηνωμένα Εθνη χρηματοδοτούν τη δράση Stop Overdose Safely προκειμένου ανάλογα προγράμματα να εφαρμοστούν και σε περιοχές της Κεντρικής Ασίας. Ηδη από το 2018 λειτουργούν τέτοια προγράμματα σε 12 ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσα στις οποίες οι Γαλλία, Ιταλία Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο.
ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΘΗΝΑΙΩΝ, ύστερα από πολλά χρόνια, έχουμε ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στο σύνολό του. Να διαθέτει η πόλη μια αγκαλιά για όλους και να μη μένει κανένας μόνος του, κυρίως μέσα σε αυτήν την πρωτόγνωρη για όλους μας πανδημία. Αναφέρω χαρακτηριστικά τη δημιουργία του Πολυδύναμου Κέντρου Αστέγων, ένα από τα πιο μεγάλα και σύγχρονα στην Ευρώπη, που μπορεί να φιλοξενήσει έως και 400 συνανθρώπους μας, το οποίο με την αρωγή και των καθ’ ύλην αρμόδιων οργανώσεων παρέχει φιλοξενία, περίθαλψη και φροντίδα.
Το ίδιο σημαντική είναι και η δημιουργία του Ξενώνα Προσωρινής Φιλοξενίας Αστεγων Τοξικοεξαρτημένων με τη συνεργασία του ΟΚΑΝΑ, του ΚΕΘΕΑ, του ΚΥΑΔΑ και των οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στη μείωση της βλάβης. Συμμετέχουμε ενεργά, έχοντας παραχωρήσει την αιγίδα μας, στο καινοτόμο πρόγραμμα της «Πρόληψης Θανάτων από Υπερδοσολογία Οπιοειδών με Διανομή Ναλοξόνης στην Αθήνα».
Το πρόγραμμα αποτελεί πρωτοβουλία της Ελληνικής Επιστημονικής Ερευνας AIDS και Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενων Νοσημάτων και του Συλλόγου Ασθενών Ηπατος Ελλάδος «Προμηθέας», ενισχυόμενο από το «Partnership for Healthy Cities» του Bloomberg Philanthropies και φυσικά τον ΟΚΑΝΑ, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και όλες τις οργανώσεις που σχετίζονται με το κομμάτι μείωσης της βλάβης. Στόχος είναι η ενημέρωση όλων των αρμόδιων φορέων και κυρίως του μη ιατρικού προσωπικού που σχετίζεται με χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών, για τη ναλοξόνη.
ΣΗΜΕΡΑ, παρά τα σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, η διεξαγωγή προγραμμάτων ενημέρωσης και διανομής ναλοξόνης στην Ελλάδα εξακολουθεί να εμποδίζεται από ένα δύσκαμπτο νομοθετικό πλαίσιο που απαιτεί τη συνταγογράφησή της σε ειδικό συνταγολόγιο, με αποτέλεσμα τα άτομα που τη χρειάζονται να μην έχουν πρόσβαση σε αυτή. Ο ΟΚΑΝΑ ήδη έχει γνωμοδοτήσει προς τη Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας αλλά και πολλοί επιστήμονες επισημαίνουν ότι η σχετική νομοθέτηση δεν πρέπει να καθυστερήσει άλλο. Το υπουργείο Υγείας κινείται αποφασιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση και χρειάζεται ένας αγώνας ταχύτητας για να προλάβουμε.
Είναι τόσο ελπιδοφόρο να σκέφτεται κανείς ότι ένα παιδί έζησε γιατί είχε το αντίδοτο της υπερδοσολογίας τη στιγμή που το χρειάστηκε και εξίσου απογοητευτικό να φεύγει από τη ζωή γιατί δεν είχε πρόσβαση σε αυτό. Και μόνο γι’ αυτό, πρέπει να περάσουμε στην πράξη τώρα.
*Δήμαρχος Αθηναίων
Πηγή
Author:
