«Υποστήριξα τον Κιρ Στάρμερ στις εσωκομματικές εκλογές για την αρχηγία του κόμματος, επειδή ήταν ο καλύτερος υποψήφιος. Δεν τον υποστήριξα για να κηρύξει πόλεμο στην Αριστερά», επισημαίνει ο Βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Πολ Μέισον σε συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.». Ο Μέισον μιλά για την κρίση στο κόμμα των Εργατικών, τον Μπόρις Τζόνσον, το Brexit, τις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές, αλλά και για το βιβλίο του «Πώς θα νικήσουμε το φασισμό» που αναμένεται να κυκλοφορήσει στη Βρετανία την ερχόμενη άνοιξη.
● Πώς είδατε την απόφαση του Κιρ Στάρμερ να θέσει εκτός κόμματος τον πρώην ηγέτη των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν; Πιστεύετε ότι αυτή η απόφαση διχάζει το κόμμα;
Το πόρισμα της επιτροπής σχετικά με την έρευνα γύρω από την ύπαρξη κλίματος αντισημιτισμού στο κόμμα των Εργατικών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε παραβίαση της νομοθεσίας. Δυστυχώς, ο Κόρμπιν την ημέρα της ανακοίνωσης του πορίσματος έκανε κάποια σχόλια, τα οποία όξυναν περαιτέρω το κλίμα. Ωστόσο, θεωρώ ότι η απόφαση του Στάρμερ να αποπέμψει τον Κόρπιν ήταν λανθασμένη, γι αυτό και δεν κράτησε περισσότερο από δύο εβδομάδες. Αυτή τη στιγμή, τα περισσότερα μέλη στο κόμμα προσπαθούν να αποκλιμακώσουν την κατάσταση, αλλά είναι ιδιαίτερα δύσκολο επειδή ο Κόρμπιν είναι μια εμβληματική προσωπικότητα και πρώην αρχηγός του κόμματος. Διεξάγεται μία μάχη ανάμεσα σε δύο πλευρές. Πιστεύω ότι ο Στάρμερ βρίσκεται ακριβώς στη μέση και δεν θέλει να χάσει καμία πλευρά. Υποστήριξα τον Στάρμερ στις εσωκομματικές εκλογές για την αρχηγία του κόμματος, επειδή ήταν ο καλύτερος υποψήφιος. Δεν τον υποστήριξα για να κηρύξει πόλεμο στην Αριστερά.
● Θεωρείτε ότι ο Τζέρεμι Κόρμπιν έπρεπε να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια προκειμένου να αντιμετωπίσει τις καταγγελίες για φαινόμενα αντισημιτισμού στις τάξεις του κόμματος;
Απόλυτα, το παραδέχτηκε και ο ίδιος. Αν κοιτάξουμε το πόρισμα της έρευνας, θα διαπιστώσουμε ότι τα περισσότερα παραδείγματα αντισημιτισμού στο Κόμμα των Εργατικών δεν αφορούσαν αντι-ισραηλινή ρητορική. Τα περισσότερα παραδείγματα αφορούσαν θεωρίες συνωμοσίας για την οικογένεια Ρότσιλντ και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την κριτική στο Ισραήλ που ασκούσε ο Τζέρεμι Κόρμπιν. Πιστεύω, όμως, ότι ο Κόρπιν έπρεπε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για τα σχόλια που έκανε την ημέρα της ανακοίνωσης του πορίσματος της έρευνας.
● Γιατί το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα από το 1935;
Ο Κόρπιν έκανε μια πολύ καλή προεκλογική καμπάνια στις εκλογές του 2017 και κατάφερε να συσπειρώσει το κόμμα. Ωστόσο, θεωρώ ότι έπρεπε να προσπαθήσει να ‘‘αποφύγει’’ τις εκλογές του 2019, δεδομένου ότι οι διαπραγματεύσεις για την έξοδο της Μ. Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν σε εξέλιξη. Κυρίως, όμως, έπρεπε να τις αποφύγει διότι το κόμμα των Συντηρητικών άλλαξε όχι μόνο τον επικεφαλής του αλλά και πολλά ηγετικά στελέχη. Για να είμαι ακριβής, σχεδόν όλα τα προοδευτικά στελέχη απομακρύνθηκαν από το κόμμα. Ως εκ του τούτου, η πολιτική ατζέντα άλλαξε ριζικά και ο Κόρμπιν βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν νέο εχθρό που έστρεφε διαρκώς την αντιπαράθεση γύρω από το «Brexit». Εφόσον ο Κόρμπιν δεν μπόρεσε να αποφύγει τις εκλογές, έπρεπε να ενώσει τις προοδευτικές δυνάμεις της χώρας και φυσικά να σχηματίσει προεκλογική προοδευτική συμμαχία με άλλα κόμματα, όπως το «Πράσινο Κόμμα της Αγγλίας και της Ουαλίας» και το «Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας».
● Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας ανακοίνωσε ένα σχέδιο «πράσινης βιομηχανικής επανάστασης», υποστηρίζοντας ότι θα δημιουργήσει περισσότερες από 250.000 νέες θέσεις εργασίας. Το κόμμα των Εργατικών, όμως, ισχυρίζεται ότι δεν είναι τόσο ριζοσπαστικό όσο θα έπρεπε. Ποια είναι η γνώμη σας;
Η κυβέρνηση Τζόνσον προσπαθεί να κάνει αυτό που έκαναν και οι προηγούμενες νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις: να πιάσει τον στόχο του 1.5°C χωρίς να έχει κάποιο ουσιαστικό σχέδιο. Τα χρήματα που απαιτούνται για μία πραγματική πράσινη βιομηχανική επανάσταση είναι πολύ περισσότερα, περίπου 88 δισεκατομμύρια στερλίνες, για να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε την τεράστια ακτογραμμή και τον άνεμο. Ο Τζόνσον ανακοίνωσε απλά μελλοντικούς στόχους, χωρίς να εξηγήσει από πού θα βρεθούν τα χρήματα για να επιτευχθούν αυτοί. Από το 1980, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αυξάνονται συνεχώς και αυτό αποδεικνύει την καθολική αποτυχία των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων, οι οποίες ανακοινώνουν στόχους χωρίς οικονομικούς πόρους.
● Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Τζο Μπάιντεν κέρδισε τις εκλογές, αλλά ο «Τραμπισμός» συνεχίσει να καλπάζει. Ποια στρατηγική πρέπει να ακολουθήσει η Αριστερά στις ΗΠΑ για να αναχαιτίσει την άνοδο της Δεξιάς;
Το τρομακτικό στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές είναι ότι ο Τραμπ κατάφερε να συγκεντρώσει επτά εκατομμύρια περισσότερες ψήφους. Πριν μερικούς μήνες, έβγαλε το στρατό στους δρόμους για να αντιμετωπίσει τους διαδηλωτές, εγκωμίασε ακροδεξιές οργανώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χώρισε χιλιάδες παιδιά από γονείς μετανάστες, ενώ στελέχωσε το γραφείο του με ανθρώπους που είχαν σχέσεις με ακραίους ρατσιστές σαν αυτούς της Χρυσής Αυγής. Παρόλα αυτά, πήρε επτά εκατομμύρια περισσότερες ψήφους. Αυτό δείχνει την αποτυχία του Δημοκρατικού Κόμματος στην τελευταία καμπάνια, παρά το γεγονός ότι κέρδισε στις εκλογές. Το Δημοκρατικό Κόμμα πρέπει να συσπειρωθεί γιατί στην ουσία αποτελείται από τοπικές οργανώσεις που δρουν ανεξάρτητα και ενώνονται πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Αυτό αποτυπώθηκε στις τελευταίες εκλογές.
● Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο με τίτλο «Πώς να νικήσουμε το φασισμό», που βγαίνει την επόμενη άνοιξη…
Δεν θέλω να πω πολλά. Στο βιβλίο που γράφω, προσπαθώ να εξηγήσω γιατί ορισμένες θεωρίες πρέπει να επαναπροσδιοριστούν. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, η πολιτική επιστήμη πολύ σωστά επικεντρώθηκε στο να εντοπίσει τις διαφορές μεταξύ μιας φασιστικής ομάδας (Χρυσή Αυγή), ενός λαϊκίστικου κόμματος (ΛΑ.Ο.Σ) και ενός δεξιού πολιτικού, όπως για παράδειγμα ο Δένδιας. Όταν, όμως, αυτοί οι τρεις αρχίζουν να αλληλεπιδρούν και να δημιουργούν μια δεξιά πραγματικότητα, όπου δεν μπορείς να βρεις διαφορές διότι όλοι πιστεύουν ακριβώς το ίδιο πράγμα, τότε η πολιτική επιστήμη πρέπει να προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω. Για να μπορέσει να το κάνει αυτό, πρέπει να σταματήσει να επικεντρώνεται στις διαχωριστικές γραμμές αλλά να κατανοήσει γιατί οι τρεις έφτασαν στο σημείο να συνεργάζονται. Αυτό περιγράφω στο βιβλίο μου.
● Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η έκβαση της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρωπαϊκή Ένωση; Πώς βλέπετε τη μελλοντική σχέση των δύο;
Υπάρχουν δύο σενάρια: είτε η Βρετανία θα υπογράψει μια συμβιβαστική συμφωνία είτε θα έχουμε Brexit χωρίς συμφωνία. Και στις δύο περιπτώσεις, ωστόσο, εκτιμώ ότι το Brexit θα είναι δύσκολο. Φυσικά, σε περίπτωση μη συμφωνίας η κατάσταση θα είναι χαοτική. Πιστεύω ότι η Βρετανία δεν θα ευδοκιμήσει εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν δεν προχωρήσει σε μία νέα εμπορική σχέση με την Ευρώπη. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει όσο ο Τζόνσον είναι πρωθυπουργός. Ο Μπάιντεν θα προχωρήσει σε εμπορική συμφωνία με την Ευρώπη και η Βρετανία θα είναι στο περιθώριο. Θα είναι ανόητο η Βρετανία να απομακρυνθεί από το Ευρωπαϊκό μπλοκ. Η Αριστερά στη Βρετανία οφείλει να οικοδομήσει μια σταθερή εμπορική σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση στο μέλλον.
Πηγή
Author:
