Νέο θύμα του απάνθρωπου συστήματος διοικητικής κράτησης νεαρή Κονγκολέζα που διέμενε στη ΒΙΑΛ της Χίου, όπου βιάστηκε από Ελληνα υπήκοο, όπως καταγγέλλει το φεμινιστικό δίκτυο «Μοβ».
«Τι πράγματα είναι αυτά; Κάθε μέρα θα έχουμε κι άλλα;» αυτά είναι τα λόγια αστυνομικού, σύμφωνα με καταγγελία, με αφορμή τα τελευταία… κρούσματα απόγνωσης των ευάλωτων κρατούμενων γυναικών στην Αμυγδαλέζα, που μέσα στην απελπισία τους επιχειρούν το απονενοημένο διάβημα.
Πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι από το προηγούμενο δημοσίευμα με αναφορά στις τρεις απόπειρες αυτοκτονίας («Εφ.Συν.», 31/10/2020, «Ο θάνατος καραδοκεί στην Αμυγδαλέζα»), ήρθε να προστεθεί και μία τέταρτη στην αρχή της εβδομάδας.
Αυτή τη φορά ακόμη μιας ευάλωτης νεαρής Κονγκολέζας –νοσηλεύεται έκτοτε στο Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας «Θριάσιο»– η οποία είχε πέσει θύμα βιασμού από Ελληνα υπήκοο στη Χίο, σύμφωνα με όσα καταγγέλλει το φεμινιστικό δίκτυο «Μοβ»: «Η νεαρή πρόσφυγας, η οποία έμενε στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της ΒΙΑΛ στη Χίο, περπατούσε στον δρόμο όταν ο άντρας προσφέρθηκε να την πάει στον προορισμό της με το αυτοκίνητό του. Αντ’ αυτού την οδήγησε σε ερημική τοποθεσία όπου και τη βίασε, αφού πρώτα τη χτύπησε διότι αντιστεκόταν, και στη συνέχεια την εγκατέλειψε.
Η γυναίκα κατάφερε αργότερα να φτάσει στην πόλη της Χίου με τη βοήθεια μιας Ελληνίδας και να καταγγείλει τον βιασμό της στην αστυνομία, στην οποία επίσης έδωσε τα στοιχεία του αυτοκινήτου.
Στη συνέχεια η γυναίκα πήγε επανειλημμένα στο Γενικό Νοσοκομείο Χίου, καταρχάς στα επείγοντα με αιμορραγία και μετέπειτα σε προγραμματισμένα ραντεβού, και τελικά έφυγε από το νησί μην αντέχοντας άλλο τον φόβο και το τραύμα. Το τραγικό είναι ότι αυτή τη στιγμή κρατείται στην Αμυγδαλέζα για να επιστραφεί στο νησί λόγω απόφασης περιορισμού κυκλοφορίας εντός της Χίου» είχε γράψει το «Μοβ».
Τα προβλήματα εδράζονται στο απάνθρωπο σύστημα της διοικητικής κράτησης και στην ολιγωρία των αρμόδιων αρχών και υπηρεσιών, στοιχεία που σαφώς τα γνωρίζουν, καθώς, σύμφωνα με το «Μοβ», σημειώνονται μεγάλες καθυστερήσεις στη διεκπεραίωση των σχετικών υποθέσεων, ειδικά μετά το ξέσπασμα του κορονοϊού, «με αποτέλεσμα η κράτηση των γυναικών να παρατείνεται ακόμα περισσότερο χωρίς δική τους ευθύνη. Καθυστερούν τόσο οι διαδικασίες ασύλου για τις αιτούσες άσυλο όσο και οι διαδικασίες επιστροφής για τις γυναίκες που επιθυμούν την επιστροφή τους στη χώρα τους».
Οπως παραδέχονταν αστυνομικές πηγές στο προηγούμενο δημοσίευμα, η κράτηση από ένα τρίμηνο πριν από μερικούς μήνες έφτασε στο 18μηνο. Και μπορεί η συμπεριφορά του αστυνομικού οργάνου να αποδόθηκε στις πιέσεις που δέχεται, ωστόσο τι να πει κανείς για την απελπισία που βιώνουν οι κρατούμενες γυναίκες; «Τι άλλο πρέπει να γίνει για να δοθεί επιτέλους λύση στο μαρτύριο των γυναικών αυτών;» αναρωτιέται το «Μοβ» κι εμείς μαζί του.
Πηγή
Author: Ιωάννα Σωτήρχου
